راه های تقویت اراده
پیش از انجام هر کاری به جنبه ها و آثار مثبت و منفی آن توجه کنید، زیرا با آگاهی از زیانها یا منافع کاری، انگیزه برای ترک یا انجام کار بیشتر میشود و به طور طبیعی اراده قوی میگردد.کسی که اراده ای قوی دارد ، آنچه را خواسته است، با کوشش و ثبات قدم، به دست می آورد.
ادیسون می گوید:مشکل افرادی که شکست خورده اند و دست از تلاش بر داشتند ، این بود که نمی دانستند در یک قدمی پیروزی اند و می گفت ، راز توفیقم این بود که هرگاه برای باز کردن دری تلاش می کردم و باز نمی شد، بارها و بارها تلاش می کردم وبا خود می گفتم:حتماً این کلید، درب را در صدمین بار، باز خواهد کرد.
برای تقویت اراده باید به موارد زیر توجه داشت:
الف) تعیین هدف یا اهداف
انسان باید ابتدا هدف و یا اهداف خود را در زندگی و یا کاری که می خواهد انجام دهد ، به طور دقیق و مشخص ترسیم کند. طبیعی است که این هدف، باید شفاف، معقول، قابل دستیابی، بدون افراط و تفریط ، مطابق توان و استعداد خود و واقع بینانه باشد نه بلندپروازانه و خارج از توانایی های شخص. در غیر این صورت، وقتی با مشکلات و موانع سختی رو به رو شود، ناامید و دلسرد شده، از ادامه کار، منصرف می شود و خود را ناتوان و بی اراده می بیند.
ب) شناخت توانایی ها و استعدادها
همه ما در وجود خود، از استعدادهایی برخورداریم. کافی است این نیروها را بشناسیم و برای رسیدن به هدف، آنها را به کار گیریم.
ج) برنامه ریزی
باید برای تمام کارها و فعالیت های شبانه روزی، برنامه ای مدون و منظم داشته باشید .بدین منظور از جدولی استفاده کنید که در ستون افقی آن، ساعات شبانه روز و در ستون عمودی، ایام هفته را یادداشت و تمام کارهای روزانه - خواب، استراحت، ورزش و مطالعه را در آن درج کنید و هر فعالیتی را در زمان خاص خود، در جدول بنویسید و هیچ زمانی را بدون کار ، خالی نگذارید. هر روز صبح با نگاهی به آن برنامه ، به اجرای دقیق آن بپردازید و شب ها، قبل از خواب، آن را محاسبه و ارزیابی کنید. شایسته است همچون یک محاسبه گر جدی و قاطع ،فعالیت های روزانه و میزان موفقیت خود در انجام دادن آنها را بررسی کرده و در صورت موفقیت، خود را تشویق و در صورت تخلف و سهل انگاری در اجرا، خود را تنبیه کنید.
د) اصل تلقین یا خودگویی های مثبت
گـفتن، باور داشتن است. وقتی می گوییم من آدم شکست خورده ای هستم، بی استعدادم و عوض شدنی نیستم،در واقع، حکم محکومیت خود را صادر می کنیم. روان شناسی شناخت، به ما چنین می گوید:دستور دادن، فرآیند شدن است و ما را دستورات می سازند.
ما همواره با خودمان حرف می زنیم و 70 درصد وقت مان با گفتگو سپری می شود، حتی زمان خواب ، ما همان می شویم که با خود حرف می زنیم. سعی کنید دستورات خوبی به خودتان بدهید. شما با خودتان چه می گویید؟ فرهنگ ذهن و زبان شما، مثبت است و نیروزا و یا منفی است و نیروبر؟ آجر های بنای هستی مان را طرز تفکرمان می سازد و اگر بخواهیم در دنیای مان اتفاق زیبایی بیفتد ، گام اول ، تغییر در نگاه و بینش ماست.
